Czasy ostateczne „Czy okazujesz prawdziwą skruchę?” (Dubbing PL)

Dawniej Zhang Ming'en był kaznodzieją w kościele domowym. Wierzył w Pana przez wiele lat i przez cały ten czas nauczał, pracował, cierpiał i ponosił koszty na rzecz Pana. Dlatego wierzył, że okazuje prawdziwą skruchę i zmienił się. Jednakże podczas wyborów w kościele Zhang Ming'en przyglądał się, jak inni bracia i siostry zostali wybrani na przywódców i diakonów, natomiast jemu powierzono obowiązek przewodniczenia na spotkaniach. Choć z pozoru przyjął to zadanie i poddał woli innych, bardzo był z tego powodu niezadowolony. Gdy jego żona mówi mu, że wcale się nie zmienił i nie okazał prawdziwej skruchy, Zhang Ming'en nie wierzy jej i wywiązuje się błyskotliwa debata... Czym tak naprawdę jest autentyczna skrucha i zmiana? Obejrzyj skecz zatytułowany „Czy okazujesz prawdziwą skruchę?”, aby poznać odpowiedzi.

Czasy ostateczne „Czy okazujesz prawdziwą skruchę?” (Dubbing PL)

 Bóg Wszechmogący mówi: „W swojej wierze w Boga większość ludzi kładzie szczególny nacisk na zachowanie, w wyniku czego w ich zachowaniu zachodzą pewne zmiany. Uwierzywszy w Boga, przestają rywalizować z innymi; przestają walczyć z ludźmi i ich obrażać; rzucają palenie i picie; nie kradną własności publicznej – czy to gwoździa, czy deski – a nawet nie decydują się podawać innych do sądu, kiedy ponoszą straty bądź doznają krzywdy. Bez wątpienia w ich zachowaniu naprawdę zachodzą pewne zmiany. Bo po uwierzeniu w Boga, akceptacja prawdziwej drogi sprawia, że czują się szczególnie dobrze, a dzięki temu, że posmakowali łaski dzieła Ducha Świętego, są szczególnie żarliwi i nie ma wręcz niczego, czego nie mogliby porzucić czy ścierpieć. Lecz wierząc od trzech, pięciu, dziesięciu czy trzydziestu lat, skoro nie nastąpiła żadna zmiana w ich usposobieniu życiowym, w końcu wracają do dawnych zachowań; rośnie ich arogancja i pycha; zaczynają walczyć o władzę i zysk; pożądają pieniędzy kościoła; robią wszystko, co służy ich interesom; pragną prestiżu i przyjemności i stają się pasożytami domu Bożego.Odchodzi się zwłaszcza od większości przywódców. A czego te fakty dowodzą? Zmiany w samym tylko zachowaniu są niemożliwe do utrzymania. Jeśli nie ma zmian w usposobieniu życiowym ludzi, to prędzej czy później ujawni się ich niegodziwa strona. Ponieważ źródłem zmian w ich zachowaniu jest żarliwość, w połączeniu z działaniem Ducha Świętego w danym czasie, jest im niezwykle łatwo stać się gorliwymi lub okazywać życzliwość przez pewien czas. Jak mówią niewierzący: „Zrobienie jednego dobrego uczynku jest łatwe, trudniej jest postępować dobrze przez całe życie”. Ludzie nie są w stanie spełniać dobrych uczynków przez całe życie. Ich zachowanie jest kierowane przez życie; cokolwiek jest ich życiem, takie jest ich zachowanie, i tylko to, co jest objawione w sposób naturalny, reprezentuje życie i czyjąś naturę. Rzeczy, które są fałszywe, nie mogą trwać. Kiedy Bóg działa, aby zbawić człowieka, nie chodzi o przyozdobienie człowieka dobrym zachowaniem – dzieło Boga jest po to, aby zmienić ludzkie usposobienie, aby ludzie odrodzili się jako nowi ludzie. Tak więc sąd Boży, karcenie, próby i oczyszczenie człowieka są po to, aby zmienić jego usposobienie, tak aby mógł on osiągnąć absolutne posłuszeństwo i wierność Bogu oraz normalne uwielbienie Boga. To jest cel Bożego dzieła. Dobre zachowanie nie jest tym samym, co posłuszeństwo Bogu, a tym bardziej nie oznacza to, że człowiek jest zgodny z Chrystusem. Zmiany w zachowaniu bazują na doktrynie i rodzą się z zapału – nie bazują na prawdziwym poznaniu Boga czy na prawdzie, a tym bardziej nie opierają się na przewodnictwie Ducha Świętego. Mimo że są momenty, kiedy niektóre ludzkie czyny są kierowane przez Ducha Świętego, nie jest to wyrażanie życia, a tym bardziej nie jest to tym samym co poznanie Boga. Bez względu na to, jak dobre jest zachowanie danej osoby, nie dowodzi to, że słucha ona Boga czy wciela prawdę w życie. Zmiany w zachowaniu to chwilowe iluzje, są one przejawem gorliwości, a nie są wyrażaniem życia. (…)”