Słowo Boże mówi: „”: „Ach! Światu ukazuje się jedyny prawdziwy Bóg. Kto śmie stawiać Mu opór? Każdy drży z lęku. Nie ma nikogo, kto nie jest ostatecznie przekonany, wszyscy raz po raz błagając o przebaczenie, padają przed Nim na kolana, wszystkie usta Go wielbią! Kontynenty i oceany, góry, rzeki – wszystkie byty sławią Go bez końca! Ciepłe wiosenne bryzy, które nadchodzą z wiosną, przynoszą wiosenny deszcz. Nurty potoków, mieszając smutek z radością niczym ludzie, ronią łzy zależności i samokrytyki. Rzeki, jeziora, spiętrzone fale przyboju – wszystko śpiewa, wychwalając święte imię prawdziwego Boga! Laudacje te brzmią tak wyraźnie! Wszystko, co stare, i niegdyś zdeprawowane przez szatana, wszystko ulegnie odnowie, przemianie i wejdzie do całkiem nowej rzeczywistości…” („Słowo ukazuje się w ciele”).
Posłuchaj więcej: Piosenki religijne
Pieśni na uwielbienie | „Boże Królestwo pojawiło się na ziemi” Ludzie wszystkich narodów czczą Boga
I
Bóg Wszechmogący, na tronie Król. W Jego rękach świat.
Wszechświatem rządzi On,
zwrócony do całego świata i ludzi.
Cały ten świat świeci Bożą chwałą.
Świat pełen chwały jest, świat pełen chwały jest,
cały świat jest pełen chwały Bożej.
Świat pełen chwały jest, świat pełen chwały jest,
cały świat jest pełen chwały Bożej.
Cały świat niech wie, niech wszystko we wszechświecie wie,
niech zobaczy dziś stworzenie Jego.
Rzeki, góry i oceany bez miar
i wszystko to, co żyje i z Boga jest,
w obecności Boga prawdziwego
otworzyło się, przed Nim ożywiło,
jakby budząc się do życia ze snu,
tak jakby pęd przez ziemię w stronę światła się piął.
O jedyny, prawdziwy Bóg pojawia się światu.
I nikt, nikt nie śmie Mu się oprzeć.
I wszyscy ze strachu drżą i przekonani o tym są,
na kolanach, na kolanach przed Nim klęczą.
Zobacz, jak przebaczenia chcą,
wciąż żebrząc i błągając Boga bez końca.
Każde usta niech Go wielbią.
II
Kontynenty i oceany bez miar,
góry i rzeki bez końca chwalą Go.
I wiatr niesie upragniony deszcz.
Prądy strumieni, jak ludzie,
mieszają smutek z radością.
I płaczą pełni winy i skruchy,
śpiewają Bogu prawdziwemu.
Rzeki, jeziora i fale, i wszystko śpiewa Mu,
śpiewają Mu, śpiewają Mu, śpiewają Bogu prawdziwemu,
chwałę oddając Mu.
Co stare, zhańbione przez szatana, już odnowi się,
wszystko to już odnowi się.
To, co zepsute było, wszystko już zmieni się.
W rzeczywistość nową wszystko wejdzie już.
O jedyny, prawdziwy Bóg pojawia się światu.
I nikt, nikt nie śmie Mu się oprzeć.
I wszyscy ze strachu drżą i przekonani o tym są,
na kolanach, na kolanach przed Nim klęczą.
III
Święta trąba już grzmi, święta trąba grzmi.
Nadstaw uszu i słuchaj.
Słodki dźwięk z tronu brzmi,
ogłasza światu, że, że nadszedł już ten czas,
ostateczny koniec wreszcie nadszedł już.
Boży plan zarządzania skończył się,
królestwo Boże na ziemi jest.
Każde królestwo na świecie tym
stało się już królestwem Bożym.
Siedem trąb od tronu Bożego brzmi,
cuda wielkie teraz staną się.
Lud gromadzi się, Boga radując.
Słyszą już ludzie Jego głos
i Boże imię już na ustach brzmi,
świadcząc o Bogu, jedynym, prawdziwym!
Więc Boga chwal i skacz, więc Boga chwal i skacz,
Boga chwal i skacz, Boga chwal, Boga chwal.
Wszyscy tłumnie przyjdą do królestwa Bożego!
Przyjdą do królestwa Bożego.
Przyjdą do królestwa Bożego.
Przyjdą do królestwa Bożego.
ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”
0コメント